Sośnica

Siostry Służebniczki do Sośnicy przybyły dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Franciszka Rząsy, który po wybudowaniu nowego kościoła, plac po starej świątyni przeznaczył pod budowę przyszłej ochronki. W 1982 r. zgromadzenie przydzieliło katechetkę i podjęto decyzje o otwarciu nowej placówki. Siostry, przyjechały do Sośnicy w sierpniu 1982 r. i zamieszkały na plebani, gdyż budynek przeznaczony na ochronkę był jeszcze nieukończony. Od początku swojego pobytu zajęły się kościołem, dbając o wystrój świątyni i czystość bielizny. Jedna z siostry katechizowała dzieci szkolne w salce parafialnej oraz na Osiedlu PGR i w Zadąbrowiu. Objęły też obowiązki dbania o pomieszczenia przeznaczone na rekolekcje w budynku plebani. W następnym roku wprowadziły się do ukończonego domu. Od chwili zamieszkania w nowym domu siostry rozpoczęły prowadzenie ochronki. Pod koniec lat 80. XX w. katechizowały również w sąsiedniej wsi Niziny, (które były włączone przez kilka lat do parafii Sośnica) oraz katechizowały młodzież z Technikum Rolniczego w Sośnicy. Czynnie włączały się w duszpasterstwo parafialne prowadząc powstałe grupy: Dziewczęcą Służbę Maryjną oraz Oazę Dzieci Bożych. Jedna z sióstr systematycznie odwiedzała chorych. Placówka służebniczek szybko stał się miejscem, gdzie gromadziły się dzieci, ale i młodzież znalazła tu miejsce na spotkania i chętnie przebywała w ochronce. Siostry zawsze otwarcie służyły pomieszczeniami, czasem i nie jednokrotnie skromnym posiłkiem. Pod koniec lat 90. XX w. siostra uczyła religii w miejscowym Zespole Szkół Rolniczo – Ekonomicznych. Po likwidacji szkoły rozpoczęła pracę na pół etatu w Zespole Szkół w Sośnicy, gdzie uczyła do 2011 r.

Siostry prowadzą Ochronkę św. Maksymiliana. Włączają się w prace duszpasterskie przez prowadzenie DSM oraz Oazy. Kontynuują prace przy kościelne w zakrystii oraz dbają o wystrój kościoła i czystość bielizny kościelnej.