Lesko

Staraniem księdza dziekana Juliana Jelinka, we współpracy z Towarzystwem Dzieciątka Jezus i przy wsparci hr. Krasickiego poczynione zostały starania o sprowadzenie do Leska (ówczesna nazwa Lisko), Sióstr Służebniczek za Starej Wsi. Towarzystwo zobowiązało się „dla trzech sióstr zapewnić mieszkanie wraz z urządzeniami i ogródkiem, opał oraz utrzymanie w wysokości 30 koron miesięcznie”. Siostry, przybyły do Leska 1 grudnia 1900 r. i zamieszkały w piętrowym, zbudowanym z kamienia domu, który został na cele ochronki przerobiony z więzienia, a z czasem otrzymał nazwę Ochronki św. Antoniego. Siostry zajęły się opieką nad dziećmi przedszkolnymi, których średnio dziennie uczęszczało ok. 70 oraz chorymi. Objęły swoją troską kościół. Po wybuch wojny w 1914 r. siostry kwestowały by zdobyć słomę, sienniki, łóżka oraz bieliznę i przygotowały się na przyjęcie rannych. Na przełomie sierpnia i września pielęgnowały chorych w domu i w utworzonym szpitalu wojskowym. W 1934–36 jedna z sióstr podjęła pracę nauczycielki kroju i szycia w Szkole Przemysłowej. Organizowały kursy kroju, szycia i haftu dla miejscowych dziewcząt w sali ochronkowej. Czynnie włączyły się w prowadzenie KSMŻ. W 1939 r. siostry zostały usunięte z domu, do którego powróciły w 1943 r. w którym zaczęto umieszczać sieroty nad którymi powierzono opiekę służebniczkom. Kolejny raz wraz z sierotami zostały zmuszone do opuszczenia budynku w 1944 r. Do zniszczonego domu powrócić w marcu 1945 r., Liczba sierot przybywających na stałe zwiększyła się do 21 dzieci, placówka otrzymała status „Domu Dziecka”. W 1947 r. Dom Dziecka został przekształcony w Pogotowie Opiekuńcze, do którego przysłana została grupa sierot po pomordowanych przez bandy ukraińskie. Funkcjonujące cały czas przedszkole z braku pomieszczeń w tym samym roku zostało przeniesione do budynków parafialnych. W 1950 r. zostało zlikwidowano Pogotowia Opiekuńczego, dzieci zostały zabrane do Domu Dziecka w Przemyślu wraz z inwentarzem. Ochronka, która na nowo znajdowała się w domu sióstr, została przejęta 27 lipca 1962 r. przez Wydział Oświaty. Pomieszczenia zajęte zostały na mieszkanie dla nauczycielki, później utworzono Przedszkole Państwowe prowadzone przez osoby świeckie. Placówka funkcjonowało w budynku sióstr do września 1965 r. Po przeniesieniu przedszkola do innych pomieszczeń na terenie miasta w domu została utworzona Szkoła Krawiecka, którą prowadzili świeccy nauczyciele. W 1972 r. przez trzy miesiące w pomieszczeniach dawnego przedszkola Ośrodek Szkolenia Zawodowego prowadził kurs palaczy centralnego ogrzewania. Siostry zajmowały się szyciem kołder w celach zarobkowych. Odwiedzały chorych w domach służąc podstawową pomocą, chodziły również do szpitala. Niestrudzenie zajmowały się wystrojem kościoła i dbały o czystość bielizny kościelnej. Na początku lat 70. XX w. rozpoczęły katechizację dzieci przedszkolnych, z czasem pomagały w katechizacji dzieci szkolnych i młodzieży z Technikum Drzewnego, Hodowlanego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej oraz dzieci ze „Szkoły Życia”. W 1981 r. jedna siostra podjęła pracę w Państwowym Szpitalu w Lesku gdzie pracowała do 1984 r. Po wejściu religii do szkół podjęły pracę w Szkole Podstawowej, w Szkole Życia oraz w Zespole Szkół Rolniczych i Liceum Ogólnokształcącym.

Obecnie siostry katechizują w Liceum Ogólnokształcącym im. Gen. Andersa oraz w Zespole Szkół Technicznych i Artystycznych oraz w Przedszkolu. Dbają o wystrój świątyni parafialnej oraz czystość bielizny kościelnej i kaplic w szpitalu i na cmentarzu.