„Nie rozumiem, jak można nie ufać Temu, który wszystko może; z Nim wszystko, a bez Niego – nic. On Pan, nie pozwoli i nie dopuści zawstydzenia dla tych, którzy całą ufność swoją w Nim położyli”. (Dzienniczek 358)
Siostra Faustyna (Helena Kowalska) urodziła się 25 sierpnia 1905 roku w Głogowcu k. Łodzi w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Po kilku latach służby u zamożnych rodzin wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W klasztorze gorliwie spełniała obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki. Prowadziła niezwykle bogate życie duchowe, które obfitowało w różne dary mistyczne. Jej misja polegała na przypomnieniu światu prawdy o miłości miłosiernej Boga, przekazaniu nowych form kultu Miłosierdzia Bożego i zainspirowaniu odnowy religijnej w duchu tego nabożeństwa. Zmarła 5 października 1938 roku w Krakowie. Jej dzienniczek duszy zaliczany jest do wybitnych dzieł literatury mistycznej. Papież Jan Paweł II w 1993 roku dokonał w Rzymie jej beatyfikacji, a w roku 2000 ogłosił ją świętą. 5 października w Kościele obchodzimy liturgiczne wspomnienie św. Faustyny – apostołki Bożego miłosierdzia.
Papież Jan Paweł II św. Faustynę nazwał „darem Boga dla naszej epoki”. Z kolei papież Benedykt XVI mówił, że św. Faustyna, dzięki sile swojego duchowego życia, „ukazała w pełnym świetle nowość przesłania chrześcijańskiego”. Wielu teologów zalicza św. Faustynę do grona największych proroków i mistyków w historii Kościoła.