– tak pisał pewnego razu na początku maja święty Ojciec Pio z Pietrelciny.
Miesiąc maj jest w szczególny sposób poświęcony Maryi. Właściwie cały ten miesiąc jest świętem wspomnień. Już pierwszego maja jest święto robotnicze, któremu patronuje św. Józef – pracowity cieśla i opiekun Świętej Rodziny. Trzeciego maja obchodzimy uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, głównej Patronki naszej Ojczyzny. W tym dniu obchodzimy także rocznicę uchwalenia Konstytucji. W tym roku w maju, wypada także uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła. Natomiast 24 maja obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych, a 31 maja – święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Tradycyjnie w tym miesiącu można uczestniczyć w nabożeństwach „majowych”, w czasie których wierni czczą Matkę Boga i wypraszają jej wstawiennictwo. Nabożeństwa majowe to pieśni ku czci Maryi oraz odśpiewanie Litanii Loretańskiej, która wywodzi się z XVI wieku. Dlaczego taka nazwa? Litania ta była śpiewana w Loreto przez pielgrzymów, którzy nawiedzali Święty Domek. Domek ten zbudowany został z kamieni przywiezionych drogą morską z groty, w której mieszkała Maryja w Nazarecie. Miejsce to stało się ośrodkiem kultu maryjnego. Tekst Litanii Loretańskiej, która tworzy nabożeństwa majowe, zatwierdził papież Sykstus V w 1587 roku. On też obdarzył jej odmawianie odpustem zupełnym. Litanię Loretańską można uznać za jeden z najwspanialszych hymnów ku czci Niepokalanej Maryi. W litanii tej wysławiamy wszystkie cnoty, jakimi Bóg Ją obdarzył.
„Chwalcie łąki umajone, góry, doliny zielone, chwalcie cieniste gaiki, źródła i kręte strumyki…”.