Wszystko chce żyć! Bóg tak wspaniale zaplanował nasz świat! Od wieków prawa przyrody są niezmienne, wiosną z obumarłych ziaren wychodzą na powierzchnię ziemi rośliny, drzewa puszczają nieśmiało pąki, pierwsze kwiaty wyglądają na małych nóżkach znad delikatnej trawy. I ptaki jakby odzyskały głos po zimie, nie mogą się naśpiewać, nagadać o tym gdzie były tyle czasu. Boże Wszechmocny, „Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą: poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie; nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje. Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię. Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb (…)” Ps 104
„O Panie, nasz Panie, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! (…) czym jest człowiek, że o nim pamiętasz i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz? ” Ps 8 – kochasz mnie i jestem Twoim umiłowanym dzieckiem, Twoja miłość jest niezmienna i bez granic. Dziękuję Ci, Boże,
za dzieło stworzenia! Bądź uwielbiony Boże!
Fotogaleria z pielgrzymiej drogi na Kalwarię Pacławską:
