Mija właśnie 100 dni, od kiedy w Domu Prowincjalnym Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP Prowincja Przemyska w Przemyślu zatrzymują się Uchodźcy z Ukrainy. Przez ten okres gościłyśmy w naszym domu ok. 1870 osób z Ukrainy, w tym ok. 650 dzieci. Mieszkali u nas 1 lub kilka dni, a następnie jechali dalej, najczęściej poza granice Polski. Kilka rodzin mieszkało u nas dłużej – 2 – 3 tygodnie.
Siostry wychodzą na dworzec PKP w Przemyślu pomiędzy godz. 20.00 a 21.00, by zaprosić na nocleg osoby, w większości matki z małymi dziećmi lub osoby starsze, i przywieźć je do naszego domu. U nas odpoczywają po trudnej podróży… by nabrać sił do dalszej drogi… by pomyśleć gdzie jechać dalej… i jak jechać dalej. Czasami czekają kilka dni na odpowiedni środek lokomocji do dalszego podróżowania. W rozmowach opowiadają o swoich, często dramatycznych, wyjazdach z trenów wojennych, o swoich przeżyciach i rozstaniach z najbliższymi…o tęsknotach dzieci za tatą…i o tym, że chcieliby jak najszybciej wrócić na Ukrainę. Uzupełniają swoje potrzeby…rzeczy…wymieniają zniszczone reklamówki na walizki, które pakują na dalszy wyjazd. Dzieci, korzystając ze słonecznej pogody bawią się na podwórku.
W ostatnich 3 tygodniach gościmy u siebie też osoby, które wracają na Ukrainę. Są matki z dziećmi, które 2 – 3 miesiące temu nocowały u nas uciekając przed wojną na Ukrainie… dzwonią teraz, że wracają do siebie i chcą odpocząć przed dalszą drogą… są to radosne spotkania…i pytanie – pamięta nas Siostra.. ? i szybko szukamy w pamięci, wśród tylu osób… tę właśnie mamę i dzieci…, by sprawić radość, że pamiętamy…
W pomoc uchodźcom w różnoraki sposób, włączyło się wiele osób, instytucji, firm i wolontariuszy z kraju i z zagranicy: z USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch, Austrii i Holandii. Zaangażowały się też siostry z innych naszych domów, siostry z USA, dzieląc się swoim czasem i pomocą na rzecz uchodźców.
Otrzymanymi darami.. artykułami medycznymi i żywnością dzielimy się z potrzebującymi na Ukrainie, przekazując dary do różnych miejscowości na Ukrainie, gdzie też są rodziny potrzebujące pomocy.
Dziękujemy wszystkim, którzy solidaryzując się z Ukrainą, pomagają nam, duchowo i materialnie, wspierać tych, którzy doświadczają trudnych dni…
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść…
byłem spragniony, a daliście Mi pić…
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie…
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie…