„Proś tylko Boga i Najświętszej Pannie się polecaj, a twoje szczere pragnienia wysłucha i ziści.”
Z listu do Jadwigi Głowacz, 24.01.1859
W dniach 24-25 czerwca odbyło się czuwanie modlitewne Federacji Sióstr Służebniczek na Świętej Górze w Gostyniu w intencji o kanonizację naszego założyciela Edmunda Bojanowskiego. Nasz pobyt na ziemiach Wielkopolski rozpoczęłyśmy w Grabonogu, miejscu urodzenia Edmunda, potem byłyśmy w Podrzeczu, tutaj została założona pierwsza ochronka dla dzieci, i wreszcie dojechałyśmy do Gostynia. Modlitwa rozpoczęła się o godzinie 15.00 koronką do Bożego Miłosierdzia a zakończyła mszą św. o północy, w Uroczystość Świętogórskiej Róży Duchownej. Program czuwania był bogaty, przeplatała się nasza wspólna modlitwa i radosne spotkania.
Świętogórska świątynia już od najmłodszych lat była Edmundowi Bojanowskiemu szczególnie bliska. To miejsce związane jest z jego cudownym uzdrowieniem. Mieszkając w Grabonogu, prawie codziennie przemierzał około 3 km, aby uczestniczyć we Mszy św., w różnych uroczystościach oraz korzystać z sakramentów. Świątynia ta była dla Edmunda również miejscem wielogodzinnego cichego trwania przed Najświętszym Sakramentem. Śpieszył do niej, przeżywając radości i smutki. Tu również pochowana jest mama bł. Edmunda. Można powiedzieć, że wszystko tu jest niemym świadkiem jego duchowego wzrastania i rozwoju dzieła.
W Kronikach Świętogórskich fakt uzdrowienia opisał sam Edmund Bojanowski: – W kościele znajduje się w tutejszym kościele srebrne wotum, przedstawiające Oko Opatrzności w promieniach, do ołtarza słynącej tutaj cudami Najśw. Matki Boskiej Bolesnej ofiarowane około r.1819, przez p. Teresę z Umińskich Bojanowską z Grabonoga pod Gostyniem, na podziękę za cudowne uzdrowienie synka jej kilkuletniego, którego w ciężkiej chorobie opuścili już byli lekarze(…)
