W tym dniu, nie sprawuje się Eucharystii. Adoruje się Pana Jezusa, odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej oraz Gorzkich Żali. Najważniejszym momentem tego dnia jest wieczorna Liturgia Męki Pańskiej. Składa się ona z następujących części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii Świętej. Wierni wysłuchują obszernego opisu Męki Pańskiej według św. Jana. Następnie ma miejsce obrzęd adoracji Krzyża, jako znaku zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią. Wierni całują krzyż, który jest wyrazem miłości Boga do człowieka. Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bożym Grobem.
„(…) Ta śmierć odkupiła świat od grzechu, zaniosła miłość Boga w punkt najbardziej odległy i ciemny, w którym schroniła się ludzkość uciekając przed śmiercią. Na tym jednak nie można się zatrzymać ponieważ ewangelia głosi, że Ukrzyżowany powstał z martwych!. W Jezusie dokonało się totalne odwrócenie ról: pokonany stał się zwycięzcą, osądzony sędzią, «kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym». Ostatnim słowem nie było, i nie będzie, niesprawiedliwość i ucisk. Jezus nie tylko przywrócił godność przegranym tego świata; dał im także nadzieję” – o. Raniero Cantalamessa.