Jesienne dni październikowe, jeszcze bardzo ciepłe, były dodatkową motywacją, by podjąć pielgrzymi trud i po raz kolejny wędrować do Matki Bożej Kalwaryjskiej. 18 października siostry pątniczki z przemyskiej wspólnoty modliły się o nowe i święte powołania do sakramentalnych małżeństw i rodzicielstwa, kapłaństwa, życia zakonnego, konsekrowanego i misyjnego.
Trasa pielgrzymki z Przemyśla na Kalwarię Pacławską jest zachwycająca o każdej porze roku, ukazuje też niezmienność przemijania i odradzania się przyrody i naszego ducha. Kohelet mówi: „Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem: Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono, czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu, (…) czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju. Cóż przyjdzie pracującemu z trudu, jaki sobie zadaje? Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi, by się nią trudzili. Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata, tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł, jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.” (por. Koh 3, 1-11)
