25 czerwca, w dzień Niepokalanego Serca Maryi, Służebniczki wszystkich gałęzi, Rodziny Edmundowe, czciciele bł. Edmunda Bojanowskiego oraz osoby związane z siostrami zgromadzili się na Jasnej Górze na zakończenie Roku Edmundowego. 150 – ta rocznica śmierci naszego Założyciela przypadała w ubiegłym roku, ale uroczystości zostały przesunięte ze względu na pandemię.
Czuwanie rozpoczęło się o godz. 11:00 montażem słowno – muzycznym o naszym błogosławionym w wykonaniu dzieci z Dębicy. Centrum stanowiła Eucharystia pod przewodnictwem Ks. Bpa Jacka Kicińskiego. Homilię wygłosił Ks. Bp Adrian Galbas. Przypomniał słowa św. Jana Pawła II, który mówił, że serce Jezusa zostało otwarte na krzyżu przez włócznię żołnierza, a serce Maryi otworzyły dla nas słowa Jezusa. Na Jej wzór, tak jak czynił to bł. Edmund mamy otwierać nasze serca na Słowo Boże, aby później pełnić Jego wolę w życiu. Biskup przytoczył znane motto błogosławionego: „Każda dobra dusza jest jako ta świeca, która sama się spala, a innym przyświeca.”. Podzielił się tym, że sam często według tych słów robi rachunek sumienia. Kaznodzieja ukazał bł. Edmunda jako prekursora Soboru Watykańskiego, który w praktyce ukazał misję świeckich w Kościele: „… szukanie Królestwa Bożego, zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej…” Kiedy matka dba o swoją rodzinę – uświęca świat, gdy pracownik uczciwie wykonuje swoją pracę – uświęca świat, kiedy rodzice szukają „kodu do nastolatka” – uświęcają świat… Świeccy są wezwani również do pomocy kapłanom w sprawach, na których znają się lepiej. Do konstruktywnej krytyki, nie krytykanctwa. Ważne, aby wspólnie, jak bł. Edmund, siąść przy jednym stole i rozmawiać, planować, podsumowywać, poprawiać. Być z ludźmi, „Jednoczyć wielu wokół dobra”, nie zarządzać ludźmi. Po zakończonej homilii, modlitwę wiernych odczytali świeccy: mężczyźni, kobiety, dzieci, przygotowane przez nasze siostry z Tarnowa. Na zakończenie Eucharystii główny celebrans bp. J. Kiciński podkreślił charyzmat obecności, którym kierował się nasz błogosławiony. Wskazał, że była to obecność miłosierdzia, która tak bardzo i w dzisiejszych czasach jest potrzebna. Uroczysta Eucharystia była transmitowana przez telewizję Trwam.
Po przerwie ponownie spotkaliśmy się na modlitwie o godz. 15:00. Po odmówieniu Koronki do Miłosierdzia Bożego mogliśmy posłuchać świadectwa p. Krzysztofa, który podzielił się tym, kim dla niego jest bł. Edmund. Podkreślił Jego umiłowanie Eucharystii. Sam postanowił codziennie, jeśli to tylko będzie możliwe, uczestniczyć w Niej, aby całe swoje życie oddawać w Bogu. Opowiedział również wzruszającą historyjkę jak przez usta dziecka z ochronki Pan Bóg wskazał mu na to, aby codzienną pracę wykonywał z Bogiem.
Kolejnym punktem programu był wspólny różaniec z rozważaniami i śpiewami, modlitwa za wstawiennictwem bł. Edmunda. Całość uroczystości została zakończona wspólnym śpiewem „Modlitwy o kanonizację”.
