Miłość, jaką Jezus Chrystus obdarza każdego z nas, w sposób niepowtarzalny oraz wyjątkowy sprawia, że każdy mój czas jest dla Kościoła, każde podjęte zadanie jest zadaniem podjętym dla Kościoła, każdy odpoczynek jest dla Kościoła jako Oblubienicy którą należy otoczyć czcią i opieką. Również przeżyty czas skupienia sióstr juniorystek (4 – 6 czerwca 2021 r.), był czasem dla Kościoła, jako odpowiedź na kolejne zaproszenie Miłosiernej Miłości Pana Jezusa.
Często jest tak, iż człowiek wiele spraw interpretuje na poziomie płaszczyzny ludzkiej. Również kwestie dotyczące przeżywanej wiary, nadziei, miłości. Podczas weekendowego skupienia, siostry miały okazję do wypłynięcia na duchowe głębie ślubu czystości. Przygotowaniem do owej podróży, stała się piątkowa Msza Święta oraz uwielbienie Pana Boga podczas procesji eucharystycznej i odśpiewaniu Litanii do Serca Pana Jezusa. Umocnione Chlebem z Nieba, rozpoczęłyśmy sobotni poranek od wspólnej modlitwy Liturgią Godzin. Następnie pozwoliłyśmy się zaprosić Chrystusowi, na szerokie głębiny naszych serc. Wraz
z o. Krzysztofem Górskim OCD, który wygłosił nam konferencję, sprawował Sakrament Pokuty i Pojednania jak również Ofiarę Eucharystyczną, która była podziękowaniem sióstr, za miniony rok formacji pochylałyśmy się nad pięknem Miłości Miłosiernej Chrystusa, jaką każdego dnia ukazuje nam w ofierze ślubu czystości. Punktem odniesienia, stał się Ołtarz na którym kapłan mocą Ducha Świętego konsekruje chleb w Ciało Pana Jezusa oraz wino w Przenajświętszą Krew Jezusa. Ołtarz, na którym Chrystus składa Siebie nam w Ofierze, ale także Ołtarz, na którym każda z sióstr podpisuje własną profesję zakonną, jako ofiarę złożoną Bogu, a na którym Jezus umacnia nas w realizacji złożonej Mu obietnicy. Pełniejszym uzasadnieniem owych tajemnic, stały się słowa z Ewangelii według św. Jana Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! (J 15, 9). Sobotni wieczór uwieńczyłyśmy uczestnictwem we Mszy Świętej, w Kościele pw. św. Józefa Księży Salezjanów. Siostry juniorystki spotkały się również z Matką Prowincjalną. Nie zabrakło także wspólnej radości, rozmów, uśmiechu.
Jesteśmy wdzięczne Dobremu Bogu, za miniony rok. Za zaproszenie nas, na każde ze skupień które stawało się duchową ucztą wyłącznego spotkania z Nim w tajemnicy Jego Miłości. Za wszelkie otrzymane łaski chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
