„Naród ten pobożny obrał sobie za Królową Bogarodzicę Dziewicę. Obraz Jej z obliczem ogorzałym z Dzieciątkiem na ręku, był chorągwią narodu i wyrazem jego”.
bł. Edmund Bojanowski.
3 maja 1850 r. nastąpiło uroczyste otwarcie założonej przez Bojanowskiego ochronki wiejskiej dla dzieci w Podrzeczu k. Gostynia, w domu wieśniaczki Franciszki Przewoźnej. To początek instytucji ochroniarek, czyli założonego później Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Służebniczek Maryi. Czasy, w których rodziło się Zgromadzenie to okres zaborów i powstańczej walki o niepodległość. Na terenie zaboru pruskiego z inicjatywy Edmunda Bojanowskiego na ziemi poznańskiej, zostało zapoczątkowane wielkie dzieło, zwane Służebniczkami, które do dziś w duchu miłości i prostoty realizuje duchowy Testament swojego Założyciela. 171 rocznica powstania Zgromadzenia pięknie splata się z historią narodu Polskiego. Święto wyraża wiarę narodu w szczególną opiekę Bożą, jakiej Polacy doświadczali i doświadczają za pośrednictwem Maryi. Nawiązuje ona do ważnych wydarzeń z historii Polski: obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r., ślubów króla Jana Kazimierza – powierzenia królestwa opiece Matki Bożej, a także do uchwalenia Konstytucji
3 Maja.
Na tyle jesteśmy w rękach Matki Bożej, na ile pozwolimy Jej działać w naszym życiu.
W rysach Matki bł. Edmund rozpoznał największe podobieństwo do jej dzieci. Jeżeli więc chcemy poznać Syna, musimy przyglądać się Matce. Bo Matka prowadzi do Syna! Dlatego bł. Edmund Jej macierzyńskiej opiece i trosce powierzył rozwój Zgromadzenia i chciał, by na każdym domu i w każdej ochronce widniał Jej Częstochowski wizerunek- Matki, Królowej. Od tamtej chwili Matka zawsze jest tam, gdzie są Służebniczki. Dziś wraz z wiosennym słońcem czcimy Królową Polski i zawierzamy całe nasze Zgromadzenie i wszystkie dzieła, by wzrastały pod Jej czułą matczyną opieką.